جهت ایجاد خاصیت محافظت یا رویین شدن اولیه در مقابل خوردگی، حداقل 11% کروم و جهت بهبود خواص خوردگی، مکانیکی و غیره عناصر دیگری به فولاد افزوده می گردند. اثر متفاوت این عناصر بر ریز ساختار، شش گروه استنلس استیل به شرح زیر را به وجود می آورد:
فولادهای زنگ نزن (S.S) بر اساس دستهبندی موسسه آهن و فولاد آمریکا (AISI) به دو سری ۲۰۰-۳۰۰ و سری ۴۰۰ تقسیم میشوند. هر سری شامل چندین نوع فولاد با رفتارهای متفاوت است.
عنصر اصلی در استنلس استیل، کروم است. با این حال، مقدار بیش از حد کروم میتواند مشکلاتی در فرآیند تولید، شکلدهی و پایداری آلیاژ ایجاد کند.
این فرآیند الکتروشیمیایی هم برای ورق ها و هم برای قطعات مناسب است. این فرآیند سطح را بهبود می دهد و نقاط پستی بلندی سطح را از بین می برد و بنابراین انعکاس افزایش می یابد. درجه نرمی و انعکاسی که در این فرآیند انجام شود بسته به میزان زبری ماده اولیه دارد و باید در نظر گرفته شود که در این فرآیند سطح آینه ای که توسط فرآیندهای پولیش مکانیکی بدست می آید را نمی توان ایجاد کرد.
هنگام انتخاب فولادهای زنگ نزن (SS) برای ساخت مبدلهای حرارتی، ابتدا باید به بررسی دستههای مختلف این فولادها پرداخت. فولادهای زنگ نزن آلیاژهایی هستند که حداقل ۱۲ درصد کروم دارند، با یا بدون سایر عناصر آلیاژی.